द सिनेमा टाइम्स,काठमाडौं – नेपाल अन्तर्राष्ट्रिय चलचित्र महोत्सव (निफ)को समापन समारोह सोमबार साँझ सिभिल महल सुन्धारामाचलिरहेको थियो । सीमित दर्शक र सिनेमाकर्मीमाझ अवार्डको अनाउन्स भइरहेको थियो । त्यही क्रममा यस वर्षको उत्कृष्ट अभिनेताकोअवार्ड प्रदीप खड्काले पाएको घोषणा भयो । प्रदीपका लागि यो पहिलो अवार्ड थियो, जसबाट उनी वर्षकै सर्वोत्कृष्ट अभिनेता घोषणा भएका थिए । करिब एक दर्जन सिनेमामा काम गर्दा उनले पाएको यो पहिलो अवार्ड थियो । जसमा उनले प्रतिस्पर्धी सबैलाई पछि पार्दैअवार्ड आफ्नो पोल्टामा पारेका थिए ।

प्रदीपलाई सधैँ एउटै कुराको ट्याग लागिरह्यो । चाहेर होस् वा नचाहेरै उनले त्यसलाई स्वीकार्नै परिरहेको थियो । चकलेटी नायक प्रदीप खड्का । हेर्दा राम्रो । फ्यान फलोइङ पनि राम्रो छ । तर, उनलाई अभियन गर्नै आउँदैन ।

प्रदीपलाई मनको अन्तरकुन्तर कतै बारम्बार लाग्दै आएको यो आरोपलाई चिर्नु पर्छ भन्ने लागिरहेको थियो । त्यसैले उनी केही नयाँ गर्नचाहन्थे । आरोपको खण्डन गर्न चाहन्थे । जुन बोली होइन कामले गरोस् । तर, अवसर मिलिरहेको थिएन ।

संयोग लकडाउनमा दिनेश राउतसँग उनको कुरा मिल्यो । सिनेमा ‘प्रकाश’मा काम गर्ने भए । गाउँले सोझो केटाको रोल गर्नु पर्ने थियो । सुकिलोमुकिलो सहरिया भेषमा लभर ब्वाइको भूमिका गर्दै आएका उनलाई चरित्र अभिनेताका रूपमा काम गर्नु थियो । अर्थात् चुनौती थियो । दिनेश राउतले सिनेमा निर्देशन गर्दै थिए । उनैले अनुप बरालसँग अभिनय सिक्ने व्यवस्था मिलाइदिए । कहिले पोखरा त कहिले काठमाडौं प्रदीपले अभिनय सिक्न थाले । वास्तवमा प्रदीपले अभिनयको औपचारिक शिक्षा लिएको त्यो पहिलो पटक थियो ।

महेन्द्र अधिकारी निर्माता रहेको सिनेमाको छायांकन सुरु भयो । उनले यसअघि गरेका क्यारेक्टर र यसमा विलकुल फरक थियो । त्यसैले त होला उनलाई त्यहीबेला लागेको थियो – यसरी कडा मेहनत गरेर काम गरिरहेको छु, दर्शकबाट अप्रिसिएसन त पाउँछु होला । यसले पनि अभिनय गर्न त सक्दो रहेछ भन्ने प्रमाणित त हुन्छ होला ।

सोमबार साँझ जुम्लाका चिसा पठारमा कठोर मेहनत गरेको प्रदीपले सम्झिए – यसरी अवार्ड नै पाउँछु भन्ने त सोचेको पनि थिइनँ ।अपेक्षा पनि गरेको थिइनँ । तर, दर्शकबाट अप्रिसिएसन चाहीँ पाउँछु होला भन्ने काम गरिरहँदा लागेको थियो ।

प्रदीपले सोचेजस्तै उनको कामको चौतर्फी तारिफ भयो । सिनेमाले राम्रै समीक्षा पनि पायो । राजनीतिज्ञदेखि समाजसेवीले सिनेमा हेरे । एकातिर पहिलोपटक कर्णाली पुगेर खिचिएको सिनेमा, अर्कोतर्फ त्यहीँको विषय पनि अनि त्यहीँको लवज । त्यो भन्दा पनि महत्वपूर्ण तचकलेटी हिरोले गरेको आँट र पाएको तारिफले पनि सिनेमाको हाइपको पारोले धरहराको टुप्पो नाघेको थियो । त्यसैको मूल्यांकन त हो निफमा उनले समकालीन अभिनेताहरूलाई पछि पारे । वर्ष नायकको अवार्ड हात पारे ।

त्यसो त सिनेमा प्रकाशबाट अवार्ड पाउने उनी एक्लो पात्र भने होइनन् । उनीसँगै यही सिनेमाबाट नायिकाको अवार्ड दीया मास्केले हातपारिन् । उनी वर्षकै उत्कृष्ट नायिका घोषित भइन् । दीया प्रकाशमा ‘प्रकाश’ अर्थात सिनेमाको मुख्य पात्र प्रदीप खड्काको आमाकोभूमिका (सीता)मा थिइन् । यही  सिनेमाबाट छायांकार राजेश श्रेष्ठले उत्कृष्ट छायांकारको अवार्ड हात पारे ।

दिनेश राउतले निर्देशन गरेको सिनेमालाई विकाश सुवेदीले लेखेका थिए । सिनेमाको पोस्टरदेखि टिजर र ट्रेलर सबैले तारिफ बटुलेको थियो । प्रदीपले अफ बिटको सिनेमामा पनि काम गरेको त्यो पनि सबैको तारिफ पाउने गरी भन्दै चौतर्फी प्रशंसा पाउँदा निफको अवार्डले यसको निर्माण पक्षलाई थप हौसला प्रदान गरेको छ ।

ग्रामीण परिवेशका कथा र स्थानीय लवजलाई पस्किँदा त्यसको मूल्यांकन कतै न कतैबाट हुन्छ भन्ने यसले अवार्ड पाउँदा सन्देश पनि सँग-सँगै गएको छ ।